Kihon (基本:きほん) oznacza po japońsku podstawy. W sztukach walki używany jest do określenia zbioru technik podstawowych, zazwyczaj ćwiczonych "w powietrzu", z udziałem partnera lub bez, często w ruchu. Wiele szkół walki zaleca trening kihon na każdym treningu i powtarzanie ciosów, kopnięć, bloków, cięć itp. aż do wyczerpania, by wykształcić tzw. pamięć fizjologiczną (spowodować działania odruchowe i przyzwyczaić mięśnie do właściwego ułożenia). Techniki w Kihon dzielimy na kilka podstawowych grup:
- Dachi (postawy)
- Tsuki (uderzenia)
- Geri (kopnięcia)
- Uke (bloki)
- Barai (podcięcia)
- Kyusho (techniki ucisku na punkty witalne)
Mae Mawashi Uke
Shuto Mawashi Uke
Uraken Mawashi Uchi
Uraken Hizo Uchi
Uraken Sayu Ganmen Uchi
Uraken Shomen Ganmen Uchi
Seiken Tsuki
Shuto Sokotsu Uchioroshi
Ushiro Geri
Mawashi Geri
Sokuto Yoko Geri
Sokuto Kansetsu Geri
Sokuto Yoko Keage
Uchimawashi Geri
Sotomawashi Geri
Mae Keage
Mae Geri
Kin Geri
Hiza Geri
Shuto Uchi Uchi
Shuto Sokotsu Uchikomi
Shuto Hizo Uchi
Shuto Ganmen Uchi
Seiken Uchi Uke
Seiken Uchi Uke - Seiken Gedan Barai
Seiken Gedan Barai
Seiken Soto Uke
Seiken Jodan Uke
Hiji Ate
Seiken Shita Tsuki
Seiken Ago Uchi
Uraken mawashi uchi
